Naar inhoud springen

Carin Bakkum

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Carin Bakkum
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Geboorteplaats Heemskerk, Nederland
Geboortedatum 25 juli 1962
Profdebuut 1985
Met pensioen 1995
Totaal prijzengeld 153.381 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 111–138
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 141e (27 maart 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1989)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 120–98
Titels 1 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 69e (22 juni 1987)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1987)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1987, 1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1992)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1988, 1989)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 8–10
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1988, 1991)
Laatst bijgewerkt op: 1 november 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Carin Bakkum (Heemskerk, 25 juli 1962) is een voormalig tennisspeelster uit Nederland. Bakkum legde zich toe op het dubbelspel, en was actief in het proftennis van 1985 tot en met 1995.

Bakkum debuteerde in 1985 op het ITF-toernooi van Valencia (Spanje) – hier veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Nicole Jagerman te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de andere later dat jaar in Cheshire (Engeland).

In 1986 speelde Bakkum voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Perugia. Zij bereikte nooit een WTA-enkelspelfinale. Haar beste prestatie op de WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale op het WTA-toernooi van Singapore in 1988; ze verloor van de latere winnares Monique Javer.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde, op de Australian Open 1990. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 141e plaats, die zij bereikte in maart 1989.

Bakkum behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1985 op het ITF-toernooi van Lorca (Spanje) samen met landgenote Nicole Jagerman – hier veroverde zij meteen haar eerste titel, door het Spaanse duo Ninoska Souto en Inmaculada Varas te verslaan. In totaal won zij elf ITF-titels, de laatste in 1994 in München (Duitsland).

In 1986 speelde Bakkum voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Barcelona, samen met landgenote Nanette Schutte. Zij bereikten er de tweede ronde. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Perugia, samen met landgenote Nicole Jagerman – hier veroverde zij haar enige WTA-titel, door het koppel Csilla Bartos-Cserepy en Amy Holton te verslaan. In de periode 1988–1990 bereikte zij nog vier keer een WTA-finale maar wist er niet meer toe te slaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 69e plaats, die zij bereikte in juni 1987.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het Australian Open 1988, met landgenoot Tom Nijssen aan haar zijde.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1985 208
1986 264 84
1987 193 118
1988 176 84
1989 159 97
1990 211 128
1991 256 160
1992 309 218
1993 320 215
1994 262 158
1995 664 748
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1986-07-11 Vlag van Italië WTA Perugia gravel Vlag van Nederland Nicole Jagerman Vlag van Zwitserland Csilla Bartos-Cserepy
Vlag van Verenigde Staten Amy Holton
6-4, 6-4
verloren finales
1. 1988-11-13 Vlag van Brazilië WTA Guarujá hardcourt Vlag van Nederland Simone Schilder Vlag van Argentinië Bettina Fulco
Vlag van Argentinië Mercedes Paz
3-6, 4-6
2. 1989-07-23 Vlag van België WTA Brussel gravel Vlag van Nederland Simone Schilder Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Argentinië Mercedes Paz
1-6, 2-6
3. 1990-07-15 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Nederland Nicole Jagerman Vlag van Argentinië Mercedes Paz
Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen
3-6, 7-6, 2-6
4. 1990-07-22 Vlag van Portugal WTA Estoril gravel Vlag van Nederland Nicole Jagerman Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
6-1, 2-6, 3-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1988 1989 1990  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 1-3
Vlag van Frankrijk Roland Garros 0-0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 0-1
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1994 1995  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 1R 1R 1R 1R 0-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 2R 1R 1R 2-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1-6
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 0-2

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1986 1987 1988 1989 1990 1991  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R KF 3-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 2R 3R 3-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 2-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0
[bewerken | brontekst bewerken]